Numer 3. Omdlenie.
Omdlewanie jest często związane z niskim poziomem cukru we krwi lub odwodnieniem, ale może również wskazywać na zakrzep krwi. Jeśli zakrzep krwi blokuje dopływ krwi bogatej w tlen do mózgu, możesz czuć zawroty głowy lub omdleć. Jeśli zakrzep krwi przemieści się do płuc, możesz mieć trudności z oddychaniem. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że zakrzep krwi może powodować omdlenia. Może to prowadzić do błędnej diagnozy.
Numer 2. Zmęczenie.
W miarę jak skrzep krwi rośnie, aktywowane są naturalne mechanizmy obronne organizmu, aby go usunąć. Może to pochłaniać dużo energii i zasobów oraz powodować uczucie zmęczenia. Nawet po zaśnięciu osoba może nadal czuć się zmęczona i osłabiona. Jeśli odczuwasz niewyjaśnione zmęczenie, może to wskazywać na zakrzep krwi, szczególnie jeśli odczuwasz ból, obrzęk i zaczerwienienie w dotkniętym obszarze.
Numer 1. Brak objawów.
W około połowie przypadków zakrzepów krwi w nodze objawy pojawiają się dopiero po oderwaniu się skrzepu i osadzeniu go w płucach. Lekarze mają ograniczony czas na wyleczenie lub usunięcie skrzepu, zanim spowoduje on śmiertelne konsekwencje, takie jak zatorowość płucna.
Jakie są objawy zatorowości płucnej?
Przykłady obejmują niski poziom tlenu we krwi, duszność, szybkie bicie serca, ból w klatce piersiowej, łagodną gorączkę i niskie ciśnienie krwi.
Skonsultuj się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe, jeśli występuje wiele objawów. Jeśli zostanie wykryty wcześnie, można podać leczenie, takie jak leki przeciwzakrzepowe i trombolityczne. Mogą one rozpuścić skrzep, zanim spowoduje poważne uszkodzenia.
Jakie są konsekwencje zakrzepicy żył głębokich?
CDC szacuje, że 50% osób, które przeżyją zakrzep, będzie miało trwałe skutki przez resztę swojego życia. A u jednej trzeciej rozwinie się kolejny zakrzep w ciągu 10 lat od pierwszego.
Kiedy skrzepy krwi uszkadzają zastawki w żyle, powodują stan zwany zespołem pozakrzepowym (PTS). Objawy PTS obejmują obrzęk, ból, przebarwienia, a w ciężkich przypadkach łuszczenie się lub rany w dotkniętej części ciała. Czasami objawy te mogą być tak poważne, że osoba staje się niepełnosprawna.
Co więcej, ten stan, który powoduje zakrzepicę żył głębokich, jest w dużej mierze ignorowany.
Ten stan, znany jako wysoka lepkość krwi, nie tylko zwiększa ryzyko zakrzepicy żył głębokich, ale także ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, wysokiego poziomu cholesterolu, udaru, zespołu metabolicznego i cukrzycy.
Wysoka lepkość krwi oznacza, że krew jest bardzo gęsta i lepka. Utrudnia to sercu pompowanie krwi i zwiększa tarcie wewnątrz żył.
Wraz ze spadkiem przepływu krwi zmniejsza się ilość tlenu i składników odżywczych transportowanych do komórek i narządów.
Aby dowiedzieć się więcej o lepkości krwi, możesz poprosić lekarza o wykonanie pełnej morfologii krwi.
Badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Edynburski w Wielkiej Brytanii jednoznacznie wykazało, że podwyższona lepkość krwi jest co najmniej tak samo ważna w przewidywaniu śmierci z powodu zawału serca, jak ciśnienie krwi i „zły” cholesterol.
Innymi słowy, nie tylko jakość ścian tętnic ma znaczenie, ale także jakość krwi.
Jednak w ciągu ostatnich dwóch dekad medycyna konwencjonalna stała się obsesyjnie nastawiona na obniżanie poziomu cholesterolu za pomocą statyn, podczas gdy w dużej mierze ignoruje wysoką lepkość krwi i śmiertelne zakrzepy krwi, które może ona powodować.
Co można zrobić w przypadku wysokiej lepkości krwi?
Jednym z prostych sposobów rozwiązania tego problemu jest przyjmowanie wystarczającej ilości kwasów tłuszczowych omega-3. Kwasy tłuszczowe omega-3 są naturalnymi środkami przeciwzapalnymi, co oznacza, że pomagają zmniejszyć stan zapalny. Spowalniają również krzepnięcie krwi i rozrzedzają krew.
Ważne jest, aby pamiętać, że zakrzepica żył głębokich w nodze, miednicy, a czasami w ramieniu NIE powoduje zawału serca ani udaru.
Skrzep krwi w tętnicy serca lub mózgu, zwany również zakrzepicą tętniczą, jest przyczyną zawału serca lub udaru mózgu.
Co możesz zrobić, aby zapobiec powstawaniu skrzepów krwi w nogach i poprawić lepkość krwi?
Unikaj noszenia obcisłych ubrań, szczególnie podczas podróży.
Podczas długiej podróży znajdź czas na poruszanie się lub rozciąganie.
Codziennie podnoś nogi co najmniej 15 cm nad poziom serca.
Siedząc, trzymaj stopy płasko na podłodze i nie krzyżuj kostek.
Ćwicz przez co najmniej 30 minut każdego dnia.
Noś pończochy uciskowe.
