Hiperglikemia charakteryzuje się wzrostem poziomu cukru we krwi i niewystarczającą lub nieskuteczną ilością insuliny. Ponieważ glukoza nie może dostać się do komórek z powodu braku insuliny, gromadzi się we krwi i podnosi poziom cukru we krwi. Hiperglikemia może występować losowo lub przewlekle i mieć długoterminowe konsekwencje zdrowotne.
Czym jest insulina?
Insulina to hormon naturalnie wydzielany przez trzustkę. Pobudza mięśnie i wątrobę do wchłaniania i magazynowania glukozy, aby mogła dostać się do komórek organizmu, które wykorzystują ją jako energię lub magazynują ją do późniejszego wykorzystania.
U osób bez cukrzycy insulina jest stale wydzielana. Ilość potrzebnej insuliny jest produkowana przez organizm w oparciu o zapotrzebowanie i spożywane pożywienie.
U osób z cukrzycą typu 1 trzustka nie może wytwarzać insuliny. Dlatego muszą wstrzykiwać insulinę kilka razy dziennie, aby przywrócić normalną funkcję trzustki. Chociaż osoby z cukrzycą typu 2 mogą wytwarzać insulinę, organizm nie może jej prawidłowo wykorzystać. Dlatego wymagane są leki, a w niektórych przypadkach zastrzyki z insuliny.
Powyżej pewnego progu wysoki poziom cukru we krwi może prowadzić do następujących objawów:
Mrowienie, pieczenie
Uporczywe mrowienie w dłoniach i stopach jest jednym z neurologicznych objawów hiperglikemii. Często dochodzi do uszkodzenia nerwów, powodując uczucie pieczenia; jest to znane jako neuropatia cukrzycowa lub zapalenie nerwów.
Ciągły głód
W przypadku hiperglikemii osoby dotknięte chorobą odczuwają ciągłe uczucie głodu, ponieważ ich tkanki potrzebują glukozy, której nie mogą już naturalnie wchłonąć.
Ciągłe parcie na mocz
Kiedy poziom cukru we krwi jest wysoki, insulina nie spełnia już swojej funkcji. Organizm wydala wówczas cukier z krwi poprzez ciągłe oddawanie moczu, co również prowadzi do silnego uczucia pragnienia.
Silne pragnienie
