Mój długopis zamarzł. ” Co? »
„Chciałem tylko sprawdzić, czy w domu wszystko w porządku. W ogóle nie wygląda jak Liam. »
Kobieta rozmawia przez telefon z matką swojego ucznia | Źródło: Midjourney
Kobieta rozmawia przez telefon z matką swojego ucznia | Źródło: Midjourney
« To jest… Chodził do szkoły każdego dnia. W domu wszystko jest w porządku i nie wspomina, że ostatnio coś go trapi. »
„Cóż, on na pewno nie może przyjść na moje zajęcia. A z tego, co powiedzieli mi jej inni nauczyciele, nie jestem jedyną osobą, która zauważa jej nieobecności. »
Po zakończeniu rozmowy siedziałem jak sparaliżowany przy biurku.
Mój idealny syn opuścił szkołę? Z jakiego powodu? Z powodu dziewczyny? Masz jakiś problem?
Tego wieczoru próbowałem swobodnie poruszyć ten temat.
Okno w nocy | Źródło: Pexels
Okno w nocy | Źródło: Pexels
Jak było dziś w szkole? » zapytałem przy kolacji.
„Dobrze” – odpowiedział, przesuwając makaron po talerzu.
« Czy lekcje idą dobrze? Czy język angielski jest nadal twoim ulubionym przedmiotem? »
Wzruszył ramionami. « W porządku. »
„Liam” – powiedziałem, odkładając widelec. « Czy jest coś, o czym chciałbyś porozmawiać? Z czegokolwiek? »
Przez chwilę myślałem, że się otworzy. Jego oczy spotkały się z moimi i wyglądało na to, że się nad tym zastanawiał. Ale potem mur stanął.
« Wszystko w porządku, mamo. Jestem po prostu zmęczony po treningu. »
Skinąłem głową i się poddałem. Ale byłem pewien jednej rzeczy.
Musiałem się dowiedzieć, co mój syn ukrywał.
Chłopiec patrzący na stół jadalny | Źródło: Midjourney
Chłopiec patrzący na stół jadalny | Źródło: Midjourney
Następnego dnia poszłam do jego pokoju, kiedy grał w gry wideo w salonie.
Nigdy wcześniej nie naruszałem jej prywatności, ale to nie były normalne okoliczności. Jeśli miał jakieś problemy, musiałam o tym wiedzieć.
Jak na nastolatka, jego pokój był zaskakująco uporządkowany – łóżko było pościelone, pranie odłożone, wszystko było starannie zorganizowane.
Wtedy mój wzrok padł na jego plecak leżący na krześle w jego biurze.
Plecak na krześle | Źródło: Midjourney
Plecak na krześle | Źródło: Midjourney
Znajdę tam odpowiedzi na wszystkie pytania, mówię sobie. Podniosłem ją i szybko otworzyłem.
Podręczniki. Notatniki. Kalkulator. Nic niezwykłego.
Potem otworzyłem małą boczną kieszonkę i włożyłem do niej rękę. To, co z niej wyjąłem, nie miało żadnego sensu.
Opakowanie plastikowe.
warstwy.
Nie byle jakie pieluchy, pieluchy dla noworodków.
Moje ręce zaczęły się trząść. Dlaczego mój 15-letni syn powinien nosić pieluchy? Czy spotykał się z kimś, kto miał dziecko? Albo… nie daj Boże… czy sam był ojcem?
Oko kobiety | Źródło: Midjourney
Oko kobiety | Źródło: Midjourney
Usiadłem na jego łóżku i próbowałem zrozumieć treść dokumentu, ale nic do siebie nie pasowało.
Liam był odpowiedzialny i ostrożny, nigdy nie wspominał, że ma dziewczynę. Ale pieluchy nie pojawiły się w jej plecaku nagle i magicznie.
Oddałem wszystko dokładnie tak, jak zastałem i wróciłem do salonu.
Liam siedział na kanapie i grał w gry wideo, całkowicie zrelaksowany. Śmiał się, gdy jego postać umierała i zabijał zombie, jakby nic się nie stało.
Jak mógł siedzieć tam tak swobodnie, skoro skrywał tak wielką tajemnicę?
Osoba trzymająca kontroler | Źródło: Pexels
Osoba trzymająca kontroler | Źródło: Pexels
Kiedy poszedł spać, podjęłam decyzję. Jutro nie idę do pracy. Jutro pójdę w ślady mojego syna.
Nastał poranek, a ja trzymałam się naszej zwykłej rutyny i udawałam, że wszystko jest w porządku.
„Miłego dnia, kochanie” – zawołałam, gdy wychodził za drzwi.
Ty też, mamo. »
Poczekałem, aż będzie w połowie ulicy, zanim wziąłem kluczyki i okulary przeciwsłoneczne. Jechałem za nim samochodem, trzymając się z daleka, i czułem się głupio.
Ale Liam zrobił coś, co pokazało, że moje podejrzenia nie były przesadzone. Zamiast skręcić w lewo, w stronę szkoły, skręcił w prawo.
Daleko od szkoły.
Daleko od naszego sąsiedztwa.
Chłopiec z plecakiem idzie ulicą | Źródło: Midjourney
Chłopiec z plecakiem idzie ulicą | Źródło: Midjourney
Szedłem za nim przez dwadzieścia minut, gdy pewnym krokiem przemierzał coraz bardziej nieznane mi ulice.
Zadbane domy i zadbane trawniki w naszej okolicy ustąpiły miejsca starszym, mniejszym domom, łuszczącej się farbie i siatkowym płotom. Ta dzielnica była przeciwieństwem ekskluzywnej społeczności, w której żyliśmy.
W końcu Liam zatrzymał się przed małym, nadgryzionym zębem czasu bungalowem. Moje serce waliło, gdy…
