Deszcz uderzał w Nowy Jork, rozmywając ostre kąty w szarym płótnie, a jego odbicia tańczyły na śliskim asfalcie. Alexander Grayson a dirigé son choix. W jego luksusowym samochodzie rytmiczny trzask kropli na przedniej szybie był jedynie szumem tła, gdy w myślach dopracowywał swoją kolejną ofertę sprzedaży. Jako dyrektor generalny jednego z największych imperiow finansowych miasta, precyzja była jego religią. Je n’ai pas eu l’occasion de le faire moi-même : je suis sûr que tu es là, contrôle-le.
Na czerwonym świetle wzrok Alexandra uchwycił niespójny widok. Na rogu ulicy stała młoda kobieta z dzieckiem na rekach, przemoczona przez burzę, j’ai ciało pochylone wokół dziecka, by je chronić. Nie miała parasola, tylko znoszony, przemoczony plaszcz, a jej drżące ramiona kurczowo trzymały dziecko w dzikiej desperacji.
Zobaczył ją w lusterku wstecznym, jej oczy były puste, ale płonęły dyskretnym ogniem. W ręku trzymał zwisający kartonowy znak, na którym widniał napis: “Pomocy! Potrzebujemy jedzenia i schronienia”.
Alors allez ciągnęło — zapomniany fragment jego własnej przeszłości, do którego rzadko pozwalał sobie wracać. Wspomnienia zimnych nocy, pustych talerzy i gorzkiej walki o ucieczkę od ubóstwa wynurzyły się jak duchy we mgle.
Światło miało zmienić się na zielone. Kierowca a travaillé sur sa propre vie, je l’ai fait.
Mais Aleksander a pu le faire.
« Czekaj » — powiedział cicho.
Répondez à la question suivante :
